Oorspronkelijk bekend als de London Bridge, steekt deze beroemde bezienswaardigheid de rivier de Theems over in Londen. Het is een populaire site voor toeristen en is een van de meest populaire bezienswaardigheden in de stad. De brug werd gebouwd in de 19e eeuw en verving de middeleeuwse versie die meer dan 600 jaar eerder was gebouwd.
De originele London Bridge werd gebouwd door een man genaamd John Rennie, Jr. in 1824. Hij was 240-270 meter lang, met 19 bogen. De constructie was gemaakt van Haytor-graniet, een soort graniet uit de regio Dartmoor in Devon. Het was ook bekleed met graniet uit Cornwall. De brug had waterraderen om de waterraderen van stroom te voorzien en was ontworpen om een grote hoeveelheid verkeer te kunnen verwerken.
De oorspronkelijke brug had twee poortgebouwen aan elk uiteinde. Deze werden gebruikt om de brug te bewaken en om burgers eraan te herinneren dat ze de wetten van het land moesten gehoorzamen. Ze dienden ook als huizen voor Londenaren. De huizen waren tot zeven verdiepingen hoog en hingen twee meter boven de rivier uit. Velen van hen brandden af in de chaos van de "Boerenopstand" in de 17e eeuw.
De brug werd ook gebruikt om Londen te verdedigen tijdens de Grote Plaag. De pest verspreidde zich snel. en een groot aantal mensen stierf. Dit leidde tot een opstand, bekend als de "boerenopstand" en de "zwarte dood". De opstand, ook wel de 'Grote Opstand' genoemd, veroorzaakte spanningen in de stad. De brug was een vitale commerciële oversteekplaats.
In de late Middeleeuwen braken er veel branden uit op de brug. Sommige branden werden veroorzaakt door zware constructies, zoals watermolens, die over de weg hingen. Sommige branden resulteerden in het instorten van bogen. Andere branden resulteerden in de vernietiging van de waterraderen. In 1759 werden de middenbogen vervangen door een grotere overspanning. Dit maakte de brug veiliger om over te steken. De centrale overspanningen worden bascules genoemd. De bascules worden ongeveer 1000 keer per jaar omhoog en omlaag gebracht.
De nieuwebrug is in twee fasen gebouwd. De eerste fase werd gebouwd in 1824. De volgende fase begon in 1967. In dat jaar wilde de Common Council van de City of London de brug verkopen. Ze dachten dat het $ 2.460.000 waard was. Ivan Luckin, een lid van de raad, stelde voor om de brug te verkopen.
De nieuwe brug was ontworpen om de centrale overspanning 83 graden omhoog te brengen. Het had een basculekamer waar de contragewichten zwaaien om de brug te bedienen. Het is ook ontworpen om gemakkelijker onder de brug door te kunnen navigeren. Daarnaast werd de brug gebouwd met een centrale kapel. Het bevatte ook waterwielen en een molen. De brug is ontworpen om het leven van de mensen in East End gemakkelijker te maken.
Naast de nieuwe brug is ook de oorspronkelijke brug gesloopt. Dit zorgde voor veel verwarring bij de stad Londen. Daarnaast zijn de waterraderen vernield en is het gat aan de noordzijde van de brug gedeeltelijk opgevuld met nieuwe woningen.
